seputih salju sesuci kaseh

Bunyi alunan muzik funfair itu menyedarkan beliau. Itu tanda masa balik telah tiba. Keriangan tadi telah tamat. Masa untuk balik ke rumah pula kini.

Indon2 pelbagai rupa dan bentuk badan berpusu2 keluar daripada pintu utama kilang itu. Semua mereka berebut2 untuk swipe kad kerja mereka tanda mereka tidak melakukan O.T pada hari itu. Mesin swipe cuma satu. Memang lambat. Semua kena beratur. Yang belakang menyumpah2 orang depan. “swipe card pon tak reti ke?!!” jerit anak teruna dari store.

Tetapi beliau tidak kesah itu semua. Dia tak perlu swipe card. Die cuma perlu punch card di pondok guard. Hanya orang2 terpilih seperti dia yang boleh melakukan perbuatan tersebut.

Setelah punch card...beliau mula mencari bas yang beliau perlu naiki untuk pulang. Beliau kurang suka sebenarnya untuk pulang menaiki bas. Ini kerana anak dara cun tiada. Anak dara cun atau minah2 indon yg anggun sume suke OT. Yang ada cume budak2 jantan yang hodoh. Yang suke isap rokok walau pon naik bas ekon. Hodoh campur bodoh memang pakej menarik.

Sengal2 badan mula terasa oleh beliau..ah!tanak penat tak yah keje la bai~~

Beliau abaikan mereka. Beliau naik bas dengan cekap sekali. Laju beliau mencapai setempat duduk kosong. Kacak sungguh beliau melakukan perkara itu.

Ah!TERmerepek pula.

Setelah duduk, beliau memandang sekeliling. Tiada sape yang beliau kenal. Maka tinggal la beliau keseorangan. Beliau sepi.

Bas mula bergerak. Sungguh selesa seat itu beliau rasa kan. Saat itu beliau mula memikirkan kata-kata engineer cum head of department cum translator itu.

“aku ni pas grad dulu aku keje dengan basic 2500….aku memang boleh demand la kan…aku grad jepon bebb..haha”

Teringat lagi lelaki itu bagaimana pebualan itu bermula. Lelaki itu memandang keluar tingkap bas itu.

Ah.jauh lagi la..lembab betol la bas ni..

Lelaki itu memejamkan mata beliau seketika. Teringat tadi engineer itu berkata kepada beliau….

“korang dua takde keje kan?keje aku bagi tadi da siap kan? Ha.meh. follow aku.”

Lalu dia membawa mereka keluar..

“ha..tengok..ni la keje aku..petang2 tengok cuaca..lek lu sap kok lu..”

Beliau memang hapdet….

“kalau nak jadi engineer..kena pandai…ko tengok mesin kat dalam tu?ape yang ko tau?? Sure apah pon ko taktau kan? Ko ingat aku tau sume ke? Haha..tak pat la..”

Beliau ingat lagi..ketika itu beliau tercengang..bia betul tak tau sume mesin dalam tu??

“bila diorang kat maintenance tu da abes akal pecah pale nak bela mesin tu..sure diorang dating ngadu kat aku kan? Ha…time tu sure diorang ingat aku tau buat punye.. dan aku plak akan cakap..”hurmmm…kejap lagi la aku tolong korang..” buat2 la macam nak lek lu sap kok lu…pas tu aku capai tipon..haa…aku call kilang kat jepun yang buat mesin tu..ape susah..hahaha…ape guna aku tau jepun tapi tak guna kan?? Pas tu baru aku pegi repair… kan senang…”

Ah!memang panjang akal beliau untuk memudahkan hidup beliau…

lepas tamat 3 batang rokok di hanguskan beliau..baru beliau ajak kami masuk balik…lepak diluar selama sejam dan bersembang memang best.

Lelaki kacak tadi membuka mata beliau…

…

..

…

.

KAT MANA AKU NI!!!UMAH AKU DA LEPAS!!!

p/s- aku balik keje pukul 5.50 …sampai umah pukul 8…………….leh lak aku tertido…demm!

tige hari cuti bebbb...layyaaann~~