merepek meraban

aku penat.
tu sebab entry aku makin lama makin pendek.
harap sangat korang paham.....
makin pendek...tapi makin banyak titik..itu paling penting.

ape yg telah berlaku pada ari ni..meyebabkan aku terkesima seketika saat...aku hairan dengan ape yang aku nampak di depan mata ku ini...aku cuba untuk menerima hakikat...walaupon pahit...aku cuba...sebelum aku merepek lebih jauh serta mantap...mari kita review ape yg telah berlaku pada ari ini...

"dengan sistem "kamban" ni...keje kat department ni akan makin mudah..macam awak tengok sekarang ni la..operator kat sub department ni rilek je....output ada..quality ade...dan saya pon tak perlu lagi nak kua masuk bilik ni..cuba awak bayang kan kalau sistem ni saya impliment kat seluruh department saya..."
muka beliau kelihatan serius dan bersungguh2 menerangkan sistem itu..beliau berenti seketika...pancit agaknya menuturkan ayatayat yg terlalu payah untuk disebut oleh perut beliau yang jelas keboroi-an itu..

mungkin beliau mahu jawapan...teka ku..lantas...ku menjawab...
"efisiensi makin tinggi la encik...."kata ku sambil angguk2 kepala tanda aku faham benar ayat efisiensi itu...

"tu je yang awak nampak??"
"err...ade yang lain ke encik?kerja jadi makin mudah??"
aku mula gubra...jawapan ku makin rambang dan tidak mempunyai ayat ayat power lagi...

"ceh...kalau tu je hasil nye projek mega saya ni..saya tak heran mana la...awak nak tau ape yang paling penting bile saya impliment bende ni besar-besaran?"
seperti katak lepas betelor..kami angguk laju2...


"saya takde keje la!!punch card pukul 8..pukul 9 da boleh balik rumah sambung tido!!"



demmm....aku nak jadi engineer.